Geregeld krijgen we vragen als: “Hoe doe je dat dan met je water of stroom?”. Meestal antwoorden we dan eenvoudig met: “gewoon opvangen of opwekken”. Maar eigenlijk zijn de meeste mensen benieuwd hoe je voorkomt dat je zonder komt te zitten. Na bijna 3 jaar wonen in een tiny house kunnen we zeggen dat je als tiny house bewoner nieuwe zintuigen ontwikkeld. Je weet hoeveel voorraden je hebt zonder te hoeven kijken. Met dit verhaal willen we stilstaan bij alle soorten zintuigen die we er inmiddels bijgekregen hebben. Het gaat namelijk niet alleen over voorraden.
Regenwater
Eén van de eerste zintuigen die we heel snel moesten ontwikkelen is het besef van regenwater voorraad. We hebben 1000 liter water en die tank hielden we het eerste jaar voortdurend in de gaten. Je gebruikt water in huis en op een gegeven moment loop je tegen die limieten aan. De tank komt leeg te staan en je past je gedrag aan. We zijn aanzienlijk minder gaan douchen, maar nog belangrijker: we zijn het beter gaan timen. Je houdt het weer in de gaten en je ziet hoeveel water er in de tank komt. Op een gegeven moment weet je dat je weer lekker kunt douchen na een flinke regenbui. Inmiddels hoeven we niet eens meer de tank in de gaten te houden. We zijn ons zo bewust van het weer dat we aanvoelen wanneer een douchebeurt wel of niet verstandig is.
Elektra
Dit was wel een lastige om aan onze zintuigen toe te voegen. We hebben regelmatig zonder stroom gezeten in de afgelopen winters. Deze winter gaat het opvallend goed, fijne afwisseling van zonnige en grauwe dagen. Ook als het gaat om zonnepanelen moet je het weer in de gaten houden. Zonnig is stroom! Dat maakt het moeilijker om in de gaten te houden, want je zit dan regelmatig naar het weerbericht te kijken. Bij ons staat de boiler namelijk altijd uit en die doen we alleen aan als het goed zonnig is. En dat gaat lastig als je niet altijd thuis bent of het gewoonweg vergeet. Hier gaan we nog iets voor maken zodra we de Arduino programmeertaal meester zijn. Hoe dan ook: het ontwikkelde zintuig zit niet zozeer in de dagelijkse bezigheden. Het is meer dat we aanvoelen wanneer er te veel donkere dagen zijn geweest en we iets te lang achter onze laptops hebben gezeten. Dat is de cue om meer en vaker het batterijniveau te checken. Vandaag was het moment daar, de koelkast is uitgezet en we zetten ‘s avonds flessen water buiten die ‘s ochtends weer in de koelkast gaan als koelelementen. Scheelt weer omvormingsverlies aangezien we ons licht op 12 volt hebben lopen.
Vocht in huis
Van de week kregen we te horen dat sommige nieuwe tiny house bewoners “klagen” over veel vocht in huis. We herkennen dat probleem! Het eerste jaar gingen we regelmatig naar bed met klamme dekens. We snapten niet waar het nou door kwam. Uiteraard is de oplossing stoken en ventileren, maar er is nog iets waar je op kunt letten. Zo rond de schemering daalt de temperatuur buiten relatief snel zodat de luchtvochtigheid een korte piek krijgt. Na een uur is dat weer gedaald en stabiel. We hebben onszelf aangeleerd om alle ramen en deuren te sluiten rond dit moment. Je zou kunnen zeggen dat we nu aanvoelen wanneer de luchtvochtigheid omhoog begint te gaan. Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren, want het licht buiten draagt ook bij aan het gevoel. We losten ons probleem met klam beddengoed in het begin op door de kussens in het dekbed op te rollen. Je hebt dan nog maar een klein deel van het beddengoed dat klam kan worden. Onder dit pakketje hadden we het hoeslaken bij elkaar gepropt. Het is een manier om lekker te kunnen slapen zolang je je zintuigen nog aan het ontwikkelen bent. Die techniek werkt ook goed met camperen!
Gehoor
In een tiny house hoor je allerlei nieuwe geluiden. Water dat ergens op valt, de omvormer, ventilator die aanloopt, kachel die kraakt, een muis! Bij ieder nieuw geluid vragen we ons weer af wat er gaande is. Vooral in het begin heb je een verhoogde alertheid. Mede doordat je zelf hebt gebouwd kun je in gedachte de oorzaak van het geluid traceren. Zo hoorden we in het begin steeds rare tikjes buiten de gevel. Ik lag in bed en had dus geen zin om op onderzoek te gaan. In plaats daarvan ging ik extra goed luisteren en scenario’s inbeelden. Het viel me toen op dat het geluid steeds te horen was bij een windvlaag. Direct had ik de connectie gelegd met de ventilatieroosters en de klepjes aan de buitenkant. Met een stukje vilt ertussen hebben we daar geen last meer van. Het is bijzonder te constateren dat je in een klein huis veel gevoeliger bent voor geluiden. Het is alsof ieder onderdeel direct met jou in verbinding staat. Zo kon ik op een gegeven moment horen via de wanden hoe wespen aan de gevel zaten te knagen. We hadden daardoor heel snel een wespennest gevonden toen het nog klein was.
Warmte
Sinds het gebruik van een houtkachel hebben we grotere verschillen in warmte in huis. We checken regelmatig wat de temperatuur ‘s ochtends en ‘s avonds is. Inmiddels is het een spelletje geworden om de temperatuur te raden. In het begin zaten we er ruim 5 graden naast, maar tegenwoordig kunnen we met een marge van 1 a 2 graden de temperatuur inschatten. Sinds kort hebben we ook een laser thermometer kado gekregen van Laureano van Rocket Stove Store. We richten het ding op alles wat we maar tegenkomen, maar vooral op de kachel en de kachelpijpen. Nu kunnen we beter inschatten hoe hard we kunnen stoken. We willen vanwege de veiligheid niet te hard gaan, maar ook niet te zacht zodat de ruimte niet snel genoeg opwarmt. Ook daar krijg je vanzelf een gevoel voor.
Verbeterde zintuigen
Het lijkt erop dat al onze zintuigen zijn aangescherpt sinds we in een tiny house wonen. We ervaren meer “extremen” waardoor we onszelf automatisch trainen. Je bent onderdeel van het geheel en dat maakt je meer bewust van je omgeving. Het is een geruststellende gedachte dat je als mens zo’n aanpassingsvermogen hebt. Ik weet in ieder geval dat we geen cursus mindfulness meer nodig hebben. Het is fijn om deze ervaringen (intuïtief) door te kunnen geven via onze cursus ontwerpen.
Jan-Willem & Noortje
